کرکره ی خوشبختی .

از برمودای ِ احساسِ من 

تا اقیانوسِ همیشه منجمدِ نگاهِ تو 

نه اثری از باران است 

و نه بوی خاکِ باران خورده می آید !!؟

ای گوشه ی دنج ِ تمام ِ دورانم !

بیا دوباره  کرکره ی خوشبختی را بالا ببریم !

من از تو بپرسم چقدر دوستم داری ؟

و تو با لهجه ی شیرین مهربانی ات بگویی ،

یکی . !!